بام شیراز

تغییر

هیچ وقت آسون نبوده و نیست،اما حالا،میدونم که قراره موجی از ناشناخته ها و جهان شگفتی به سمتم بیاد،میخوام آرزوهام رو دونه دونه توی دستم بگیرم،و ازش بگذرم،مثل الان،آرزوهام رو زندگی کنم و بعد هم برم از این خاک...

خاک بشم...

من ایمان دارم به آغاز صبح سپیدم،ایمان دارم به دست های خودم و شور و شعور انسانیت،ای کاش حق،نظری به ما کند و زندگی با دستهای خالی به درونی پر معنا تبدیل شود.