مطلق

راستش را بخواهی اصلا هیچ چیز برای من کمال مطلق نیست،من کمال را توی نقاشی های اعجاب انگیز آیدین آغداشلو دیده ام،توی گره و پیوند انسان با طبیعت،نوازش انسان به حیوان،لطف و شوخ دوست به دوست،حتی در آرمانی ترین موسیقی های نسل بشر هم می توان جست که نمی توان دست یافت. 

من کمال را در تو نیافته بودم که اکنون با جسم خسته و روحی ناتوان دوباره از کودکی آغاز کنم و از نو زاده شوم و غفلت همین‌جاست که می اندیشی در چیزی،در جایی و در کسی کمال مطلق هست،توی زبانم هزار نیش کژدم هم باشد باز هم نمی توانی مرا از گفتن بازداری،من از تو چیزها یافته بودم که از خودم یافتم و نوشتن را از من مگیر ___

دو و سی و پنج دقیقه بامداد شانزدهم مرداد ماه نود و هشت