هوایم

هزار کاکُلی شاددر چشمانِ توستهزار قناری خاموشدر گلوی من.عشق راای کاش زبانِ سخن بود+ شاید اون پیراهن آبی که تو خواب دیده بودم مال تو بود.پ.ن : دَه سالگی گلبرگ جان مبارکه :)فرزند من که زاده شد از برگ و تمامیتِ من بود.دَه ساله که می نویسم،از خودم از افکارم،احساساتم،گره ها و شادی هایم. ده ساله که گلبرگ من به خانه ای امن و سبز تبدیل شده،با دستای خودم بزرگش کردم و به تمام روزهای سخت و تلخش و شیرین و لذت بخشی که براش ثبت کردم می بالم،ده ساله که اینجام.«ولی کاش بلاگفا و مستر شیرازی یکم دستی به سر و روی وبسایت می کشیدن»برچسب‌ها: شعر, احمدشاملو بخوانید, ...ادامه مطلب